Ik herken jou van de verhalen. De verhalen van mijn klanten. Klanten die net zo zijn zoals jij. Die tegen precies hetzelfde aanlopen. En die dezelfde verhalen aan mij vertellen als jij zou doen.

Huh? Nee, denk je nu misschien, dat kan niet. Ik ben niet net zoals hun.

Maar toch, ik denk dat je er op lijkt. Ondanks dat we allemaal zo verschillend zijn. Ondanks dat lijk je er op.

Ervaren druk rond werk/privé balans

Je lijkt op die lieve mooie dames (want dat zijn het veelal, dames).

Jonge moeders die druk ervaren. Druk van het jonge gezin, want ze runnen het huishouden, vliegen van hot naar her en daarnaast zijn ze ook nog regelmatig nodig voor momenten van snottebellen, tranen en nachtelijke escapades.

Druk van het werk. Werk waar ze geen energie van krijgen. Waar ze zichzelf af en toe heen moeten slepen. Waar ze zichzelf liever niet zien dan wel als ze heel eerlijk zijn. En dat is al een tijdje zo.

Werk waar ze over klagen. Maar hé, nu is het toch wel een keertje klaar.

Druk omdat ze twijfelen aan “wat dan wel?” Wat moet ik gaan doen als ik dit werk niet meer wil.

Af en toe solliciteren ze wel eens of kijken naar vacatures, maar heel doelgericht is het niet. En met resultaat ook niet.

Ze hebben eigenlijk geen idee wat ze echt willen. Pff, wat een moeilijke vraag is dat. Dat dit het niet meer is, dat weten ze. En ook wat ze vooral niet willen. Maar wat dan wel?

Daarnaast is er nog de druk van twijfel aan hunzelf. Steeds dat stemmetje. Dat stemmetje wat overal op reageert en van vindt.
Ze cijferen zichzelf ook vaak weg. Hebben weinig echte tijd voor hunzelf. Gunnen zichzelf dat niet. Tijd om met dit soort dingen bezig te zijn, zoals werk.

En nu ben ik er klaar mee!

Maar, en dat is het mooie, het zijn ook deze dames die zeggen: “En nu ben ik er klaar mee!”

Klaar met het werk wat geen energie meer geeft.

Klaar met vooral bezig zijn met de ander en de mensen om mij heen.

Klaar met steeds alleen maar zorgen.

Klaar met het eeuwig twijfelen.

En klaar met het steeds maar klagen over hun werk.

Behoefte aan autonomie en zelfsturing

Het zijn deze dames die een baan willen die hun energie en plezier geeft.

Ze willen werk doen wat er toe doet en wat goed voelt.

Ze willen misschien wel eindelijk eens weer een opleiding doen.

Ze willen tijd maken voor zichzelf.

Tijd voor hun eigen keuzes en ontdekken wat die eigenlijk zijn.

En dan komen ook die twijfels en onzekerheden weer om de hoek.

Want ze vragen zich af, “Kan ik wel wat anders?” “Ik weet helemaal niet wat ik dan zou moeten gaan doen.”

“En ik kan toch niet nu ineens iets anders gaan doen?”

Ze twijfelen over de tijd en de energie die het kost om ergens anders te beginnen en te starten.

En dat ze misschien wel een opleiding moeten gaan volgen, die ook nog eens tijd kost.

Ze willen de rust in het gezin niet verstoren. Want zij hebben haar juist nu zo hard nodig nu ze jong zijn.

Ze vinden het lastig om daarin voor hunzelf te kiezen.

Twijfelen of ze wel goed genoeg zijn.

En hebben er moeite mee om hun echte verlangens en dromen hardop uit te spreken.

Leuk werk geeft zóveel!

En het zijn deze dames die mogen gaan beseffen dat het hebben van leuk werk zóveel geeft en zóveel energie oplevert. Veel meer dan dat het nu kost.

Ze mogen gaan beseffen dat ze voor zichzelf mogen gaan kiezen.

Dat als ze ja zeggen tegen zichzelf dat ze dit óók doen voor de mensen om hun heen.

Ze mogen nadenken over “Wat laat jij jouw kinderen zien”, en “welk voorbeeld geef je”?

En weten dat je niet perse een opleiding hoeft te volgen als je wat anders wilt.

Dat kleine veranderingen veel kunnen opleveren.

Dat je mag leren voor jezelf te kiezen en leren om te investeren in jezelf.

Het zijn deze dames die mogen gaan beseffen dat je een keuze niet direct voor je hele leven maakt.

Dat je best wat anders mag gaan doen en dat dit geen falen is.

Beseffen dat je verandert als je moeder wordt en dat je dan vaak andere dingen belangrijk vindt.

Beseffen ook dat je geen 20 ballen hoog kunt houden en dat dit ook niet hóeft.

Je hoeft het niet alleen te doen.

En het zijn ook deze dames die mogen gaan beseffen dat het eerst nodig is erachter te komen wie ze nou precies zijn en wat ze willen, vóórdat ze verdere stappen gaan zetten (Niet alleen op werkgebied, maar op alle gebieden voor meer balans in hun drukke leven)

En dat het fijn is hierin iemand te hebben die hun daarin ziet en meeneemt. Zodat ze het niet alleen hoeven te doen.
Als een stok achter de deur. Ze hoeven het namelijk niet alleen te doen.

Déze dames, dát zijn mijn klanten!

En? Wees eens eerlijk? Lijk je op ze?

Als ik gelijk had, dat ik jou inderdaad herkende, wil je dan alsjeblieft wat liever voor jezelf zijn? Wil je mij bellen, mailen, appen of wat dan ook? Gewoon, om jou te zien en mee te nemen. Net als bij deze dames. Zodat je het niet alleen hoeft te doen.

Er eerst nog meer over lezen kan natuurlijk ook. Ik schreef eerder al deze blog.